RFID teknolojisinin temelleri nedir? Bu teknolojinin çalışma mantığı nasıldır? Yazımızda bu sorulara cevap verelim. Nesneleri veya insanları tanımlamak için radyo dalgalarını kullanan teknoloji için kullanılan yaygın bir terimdir. Basit bir kod veya seri numarasından karmaşık bilgi verilerine kadar değişen bilgileri, antenli bir mikroçipte depolar. Bir RFID, bir kum tanesi kadar küçük olabilir.
Bir RFID sistemi veya paketi, antenli bir mikroçip, elektromanyetik dalgalar gönderen bir okuyucu ve bir veri tabanı ile birlikte gelir.
Bir okuyucu tarafından gönderilen dalgalar pasif bir RFID etiket antenine çarptığında, anten mikroçipin devresine güç sağlar. Çip daha sonra okuyucuya geri gönderdiği dalgaları değiştirir. Okuyucu daha sonra dijital verilere dönüşmektedir.
Pasif etiketler, mikroçipi ateşlemek için bir dış kaynaktan güç gerektiren etiketlerdir. Bu tür etiketlerin, algılanmaları gereken sınırlı bir aralığı veya alanı vardır. Bu aralık minimum 1 metre ile maksimum 12 metre arasındadır. Aktif etiketler olarak adlandırılan daha büyük etiketler, kendi pil kaynakları ile daha fazla güce sahiptir. Bu nedenle 100 metre ve daha fazla mesafeden okunabilirler.
RFID’NİN İLK TEMELLERİ NE ZAMAN ATILDI?
RFID teknolojisinin temelleri ilk olarak İkinci Dünya Savaşı’nda atılmıştır. RFID etiketleri başlangıçta İkinci Dünya Savaşı sırasında Müttefik uçaklarını izlemek için kullanılmıştır. Böylece bir müttefik yanlışlıkla bir uçağı düşürmezdi. Daha sonra teknoloji trenleri ve sığırları takip etmek için kullanılmaya başladı. Ancak çipin boyutu küçüldükçe kullanılabilirliği ve verimliliği arttı.
Wal-Mart gibi büyük mağazalar, envanteri takip etmek için RFID etiketlerini kullanarak barkod teknolojilerini yükseltti. Mağazalar artık çerezler, arabalar ve giysiler gibi mağaza ürünlerinden mağaza kredi kartlarına kadar her şeyi takip edebiliyor. Bazı ülkeler kütüphane kitaplarında ve pasaportlarında RFID etiketleri kullanmıştır. RFID etiketleri, yıllardır çok tartışmalı bir konu olan evcil hayvanlara ve insanlara da takılmaktadır.
İnsan takibi için RFID etiketlerini kullanma açısından, genellikle sınırlı bir aralığa sahiptirler ve bu da onları birinin konumunu fiziksel olarak takip etmeyi pratik hale getirir. Ancak bu imkansız değildir. İnsanlar için RFID izleme cihazlarıyla ilgili önemli sorun gizlilikle ilgilidir. Çipler sadece bir kişiyi takip etmeyi değil, aynı zamanda harcama tercihleri ve alışkanlıkları gibi diğer detayları da takip etmeyi mümkün kılıyor. RFID etiketleri mutlaka görünür değildir. Bu nedenle birçok gizlilik endişesi çeken satın alma işleminden çok sonra bile aktif kalmaktadır.
Şimdilik, RFID’nin popülaritesi bir aksilik nedeniyle artmadı: maliyet. Maliyetli olmalarına rağmen, RFID etiketlerinin kullanımı artıyor. 2007’de IBM, Honda Motors Corp.’un bir İtalyan bölümü ve bir ABD ambalaj malzemesi fabrikası ile iki pilot proje için RFID teknolojisini kullanma kararını duyurdu.
Şimdiye kadar Kanada’daki bazı eyaletler, sürücü ehliyetleri için RFID etiketlerini sundu. Quebec, BC ve Ontario sürücüleri RFID sürücü belgelerine başvurabilirler. Bu lisanslar, ABD sınırını geçmek için pasaport yerine kullanılabilir. Mart 2009’da Saskatchewan, gizlilik endişeleri nedeniyle gelişmiş RFID lisans programını iptal ettiğini duyurdu.
BC pilot projesinde 521 kişi RFID çipleri ile gömülü “geliştirilmiş” lisanslar için kaydoldu. Yeni ruhsatlar, sınır görevlilerinin şu bilgileri almasına izin verdi. Cinsiyet, doğum tarihi, isim, vatandaşlık ve ruhsat sahibinin dijital görüntüsü. ABD ve Kanada, bilgilerin yalnızca sınır geçişi sırasında alınabileceği konusunda bir anlaşma yaptı.